Fri, 19 April 2024
Your Visitor Number :- 6983032
ਨੀਮ-ਹਕੀਮ ਦੇ ਚੱਕਰ 'ਚ ਫਸ ਰਹੇ ਨੌਜਵਾਨ -ਡਾ. ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਦੀਪਤੀ
Posted on:- 04-09-2012
ਸੈਕਸ, ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਜਿੰਨੀਆਂ ਵੀ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੇ ਉਥੇ ਬਹੁਤਾਤ ਪਹੁੰਚ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਂ ਸਾਡਾ ਨੌਜਵਾਨ ਇਸ ਪਾਸੇ ਭਟਕ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਕਿਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘ ਰਹੇ ਗੱਭਰੂ?
ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਜਿਗਿਆਸੂ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਇਸੇ ਇਕ ਗੁਣ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਰ ਚੀਜ਼ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਰਹੇ ਵਰਤਾਰੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਏਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਸੱਲੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਘੋਖ ਪੜਤਾਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਵਿਚ ਇਹ ਗੁਣ ਤਕਰੀਬਨ ਚੌਦਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਉਹ ਉਮਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸੈਕਸ ਅੰਗਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੈਕਸ ਅੰਗ, ਜੋ ਕਿ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਇਸ ਉਮਰ 'ਤੇ ਆ ਕੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸੈਕਸ ਅੰਗਾਂ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ, ਦੋਹੇਂ ਹੀ ਬੱਚੇ ਲਈ ਨਵੇਂ ਵਰਤਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਲੰਮੇ ਚੌੜੇ ਬਦਲਾਅ ਵੱਲ ਨਾ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿਚ ਮਾਹਵਾਰੀ ਅਤੇ ਲੜਕਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀਰਜ ਖਾਰਜ ਹੋਣਾ, ਬੇਚੈਨੀ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਹਵਾਰੀ ਬਾਰੇ ਮਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਪਤਾ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਹਿਲੂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮਾਵਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਬੇਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀਆਂ ਜਾਂ ਕਹੀਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ। ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਇਕ ਝਟਕਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਲੜਕਿਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਾਹੌਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵੀਰਜ ਬਣਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਨਾਲ ਅਤੇ ਹਾਰਮੋਨਜ਼ ਦੇ ਦਬਾਅ ਕਾਰਨ ਇਹ ਖਾਰਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਵੀ ਮਾਂ-ਪਿਓ ਨੂੰ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਕੀ ਪਿਤਾ ਨੇ ਹੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਮਾਂ ਨੂੰ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਵਿਚ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਹਵਾਰੀ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਹੈ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁਪਚਾਪ ਲੰਘਾਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੀਰਜ ਖਾਰਜ ਹੋਣ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਹੈ। ਲੜਕਾ ਜਦੋਂ ਇਸ ਤਜ਼ਰਬੇ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਜਿਗਿਆਸੂ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਇਸੇ ਇਕ ਗੁਣ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਰ ਚੀਜ਼ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਰਹੇ ਵਰਤਾਰੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਏਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਸੱਲੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਘੋਖ ਪੜਤਾਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਵਿਚ ਇਹ ਗੁਣ ਤਕਰੀਬਨ ਚੌਦਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਉਹ ਉਮਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸੈਕਸ ਅੰਗਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੈਕਸ ਅੰਗ, ਜੋ ਕਿ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਇਸ ਉਮਰ 'ਤੇ ਆ ਕੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸੈਕਸ ਅੰਗਾਂ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ, ਦੋਹੇਂ ਹੀ ਬੱਚੇ ਲਈ ਨਵੇਂ ਵਰਤਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਲੰਮੇ ਚੌੜੇ ਬਦਲਾਅ ਵੱਲ ਨਾ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿਚ ਮਾਹਵਾਰੀ ਅਤੇ ਲੜਕਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀਰਜ ਖਾਰਜ ਹੋਣਾ, ਬੇਚੈਨੀ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਹਵਾਰੀ ਬਾਰੇ ਮਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਪਤਾ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਹਿਲੂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮਾਵਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਬੇਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀਆਂ ਜਾਂ ਕਹੀਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ। ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਇਕ ਝਟਕਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਲੜਕਿਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਾਹੌਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵੀਰਜ ਬਣਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਨਾਲ ਅਤੇ ਹਾਰਮੋਨਜ਼ ਦੇ ਦਬਾਅ ਕਾਰਨ ਇਹ ਖਾਰਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਵੀ ਮਾਂ-ਪਿਓ ਨੂੰ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਕੀ ਪਿਤਾ ਨੇ ਹੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਮਾਂ ਨੂੰ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਵਿਚ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਹਵਾਰੀ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਹੈ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁਪਚਾਪ ਲੰਘਾਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੀਰਜ ਖਾਰਜ ਹੋਣ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਹੈ। ਲੜਕਾ ਜਦੋਂ ਇਸ ਤਜ਼ਰਬੇ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।
ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸਧਾਰਨ ਜਾਂ ਸਹਿਜ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਣਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਬਿਮਾਰੀ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਗਲਤ ਫਾਇਦਾ ਲੈਣ ਲਈ ਨੀਮ ਹਕੀਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜਾਲ ਵਿਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਬਦੀਲੀ ਬਾਰੇ ਸਹਿਜ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਨੀਮ ਹਕੀਮਾਂ ਵਲੋਂ ਛਾਪਿਆ, ਗੈਰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਾਹਿਤ ਸਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਵੱਧ ਘੱਟ ਦਾ ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਉਥੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੋ ਪਹਿਲੂ ਹੋਣ।
ਸਾਡੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਣੇ ਬਾਣੇ ਵਿਚ, ਇਕ ਪਹਿਲੂ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਗਾਇਬ ਹੈ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਦੀਵਾਰਾਂ 'ਤੇ ਮੁਫਤ ਹੀ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿਚ ਇਸ ਤਬਦੀਲੀ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਭੰਬਲਭੂਸੇ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਘਰ-ਪਰਿਵਾਰ ਜਾਂ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਅਕਸਰ ਇਹ ਆਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਹੱਲ ਮਾਂ-ਪਿਓ, ਵੱਡੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਜਾਂ ਅਧਿਆਪਕ ਕਰਨ।
ਪਰ ਇਹ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪਣੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਹੱਲ ਤਲਾਸ਼ਨ ਲਈ ਭਟਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਖੁਦ ਵੀ ਇਸੇ ਹਾਲਤ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਮੁੱਕਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਹਿਜ ਅਵਸਥਾ, ਇਕ ਸਹਿਜ ਤਬਦੀਲੀ ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਾਉਂਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਜਾਂ ਅਨਜਾਣਪੁਣੇ ਕਾਰਨ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਟਕਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਟਿਕਾਣੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦੀ ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੀ ਭਟਕਣ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਰਾਹ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪ ਵੀ ਕੁਝ ਸੂਝਵਾਨ ਬਣੀਏ।
ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਬਦੀਲੀ ਬਾਰੇ ਸਹਿਜ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਨੀਮ ਹਕੀਮਾਂ ਵਲੋਂ ਛਾਪਿਆ, ਗੈਰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਾਹਿਤ ਸਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਵੱਧ ਘੱਟ ਦਾ ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਉਥੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੋ ਪਹਿਲੂ ਹੋਣ।
ਸਾਡੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਣੇ ਬਾਣੇ ਵਿਚ, ਇਕ ਪਹਿਲੂ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਗਾਇਬ ਹੈ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਦੀਵਾਰਾਂ 'ਤੇ ਮੁਫਤ ਹੀ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿਚ ਇਸ ਤਬਦੀਲੀ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਭੰਬਲਭੂਸੇ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਘਰ-ਪਰਿਵਾਰ ਜਾਂ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਅਕਸਰ ਇਹ ਆਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਹੱਲ ਮਾਂ-ਪਿਓ, ਵੱਡੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਜਾਂ ਅਧਿਆਪਕ ਕਰਨ।
ਪਰ ਇਹ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪਣੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਹੱਲ ਤਲਾਸ਼ਨ ਲਈ ਭਟਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਖੁਦ ਵੀ ਇਸੇ ਹਾਲਤ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਮੁੱਕਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਹਿਜ ਅਵਸਥਾ, ਇਕ ਸਹਿਜ ਤਬਦੀਲੀ ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਾਉਂਦੇ ਪਿਓ ਦੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਜਾਂ ਅਨਜਾਣਪੁਣੇ ਕਾਰਨ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਟਕਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਟਿਕਾਣੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਂਦੀ ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੀ ਭਟਕਣ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਰਾਹ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪ ਵੀ ਕੁਝ ਸੂਝਵਾਨ ਬਣੀਏ।
Comments
ਹੈਲਥ ਲਾਈਨ
- ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣੋ: ਉਪਜ ਬਣਤਰ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ - ਸ਼ੁੱਭਕਰਮਦੀਪ ਸਿੰਘ
- ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ, ਇਕੱਲਾਪਣ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ : ਕਾਰਣ ਅਤੇ ਨਿਵਾਰਣ
- ਕਰੋਨਾਵਾਇਰਸ:ਡਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ -ਡਾ. ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਦੀਪਤੀ
- ਮਲੇਰੀਆ ਤੋਂ ਬਚਾਓ ਲਈ ਹੋਈਏ ਜਾਗਰੂਕ -ਗੋਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ‘ਬਰੜ੍ਹਵਾਲ’
- ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦਾ ਬਾਲ ਜਰਨੈਲ ਸੀ ਸਰਾਭਾ - ਰਣਦੀਪ ਸੰਗਤਪੁਰਾ
- ਏਡਜ਼ ਤੋਂ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹੀ ਬਚਾਅ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਹੈ - ਗੋਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਢੀਂਡਸਾ
- ਸੀ-ਸੈਕਸ਼ਨ ਭਾਵ ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਜਣੇਪਾ - ਗੋਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਢੀਂਡਸਾ
- ਕਲਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਹੱਕ ਲਈ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਓ -ਜਸਪਾਲ ਜੱਸੀ
- ਕੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨਾਲ ਹੀ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਵੇਗੀ ? - ਜਗਸੀਰ ਸਿੰਘ ਟਿੱਬਾ
- ਕਈ ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ : ਐਂਗਜ਼ਾਈਟੀ
- ਚੱਲ ਪਰਤ ਚਲੀਏ -ਡਾ. ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ
- ਕਦੇ ਵਿਸਾਖੀ - ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਰੰਗੀਲਪੁਰ
- ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਹਰ ਚੌਥਾ ਸ਼ੂਗਰ ਪੀੜਤ ਭਾਰਤੀ
- ਸਵਾਈਨ ਫਲੂ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ - ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੱਧੂ
- ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ… -ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ
- ਸਿਹਤ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਨਵੀਂ ਯੋਜਨਾ: ਜਨਮ ਸਾਥੀ ਯੋਜਨਾ
- ਸ਼ਹੀਦ ਕਿਰਨਜੀਤ ਕੌਰ ਮਹਿਲਕਲਾਂ ਦੀ ਮਨਾਈ 18ਵੀਂ ਬਰਸੀ
- ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਮਾਹਿਲਪੁਰ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਾਇਰ ਬੀਬੀ ਬਲਵੰਤ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰੀ ਦਾ ਸਨਮਾਨ
- ਥੈਲਾਸੀਮੀਆ: ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹੀ ਬਚਾਅ ਹੈ –ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ
- ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ‘ਗੋਲਡਨ ਗੋਲ’ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ
- ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਦਾ 6 ਫਰਵਰੀ 2015 ਦਾ ਸੰਪਾਦਕੀ: ‘‘ਮੋਦੀ ਦੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ’’
- ਸਵਾਇਨ ਫਲੂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਅਤੇ ਬਚਾਓ
- ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਬਿਨ - ਮਲਕੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ
- ਸਿਹਤ ਵਿਭਾਗ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿਹਤ ਯੋਜਨਾਵਾਂ-ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਸੰਗਰੂਰ
- ਏਡਜ਼: ਸਿਰਫ਼ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹੀ ਇਲਾਜ -ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ
- ਸ਼ੂਗਰ: ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹੀ ਇਲਾਜ -ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਸੰਗਰੂਰ
- ਕੰਢੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਹੋਈ ਦੁੱਖਾਂ ’ਚ ਤਬਦੀਲ
- ਤਿੰਨ ਰੋਜ਼ਾ ਵਿੱਦਿਅਕ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਸਪੰਨ
- ਭਾਰਤ ਤੇ ਚੀਨ ਦਰਮਿਆਨ ਨਿੱਘੇ ਸਬੰਧ ਦੋਹਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਲਈ ਲਾਭਕਾਰੀ - ਸੀਤਾਰਾਮ ਯੇਚੁਰੀ
- ਅੱਖਾਂ ਦਾਨ, ਮਹਾਨ ਦਾਨ -ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਸੰਗਰੂਰ
- ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੈ ਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਧ –ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ
- ਤਨ ਮਨ ਰਹੇ ਤੰਦਰੁਸਤ -ਪਵਨ ਉੱਪਲ
- ਚਮੜੀ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ -ਡਾ. ਰਜਤ ਛਾਬੜਾ
- ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਮਗਰੋਂ ਬੁਰਸ਼-ਡਾ. ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਸਰੀਨ
- ਲਾਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਮਿਰਗੀ -ਡਾ. ਸੁਮੇਸ਼ ਹਾਂਡਾ
- ਵਾਲ ਰੰਗਣ ਦਾ ਖਤਰਾ -ਡਾ. ਪ੍ਰਮੋਦ
- ਹੈਪਾਟਾਈਟਸ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ, ਬਚਾਅ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣ -ਵਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਸੰਗਰੂਰ
- ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ -ਡਾ. ਜਤਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੁੰਬਰ
- ਮਨ ਨਾਲ ਬੇਰੁਖੀ -ਡਾ. ਟੀਐਲ ਚੋਪੜਾ
- ਔਲਾਦ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੇ ਰਾਹ ’ਚ ਅੜਿੱਕਾ -ਡਾ. ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
- ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਯਮਾਂ ਉਪਰ ਆਧਾਰਿਤ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਣਾਲੀ - ਡਾ. ਜਗਮੇਲ ਸਿੰਘ ਭਾਠੂਆਂ
- ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਲਈ ਯੋਗ -ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ
- ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ’ਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਸਿਹਤ -ਡਾ. ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ
- ਸਿਰਦਰਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਬ੍ਰੇਨ ਟਿਊਮਰ ਦਾ ਲੱਛਣ -ਡਾ. ਨਵੀਨ ਚਿਤਕਾਰਾ
- ਲੜਕੀਆਂ ਅਤੇ ਗੋਰੇਪਨ ਦੀਆਂ ਕਰੀਮਾਂ -ਡਾ. ਰਿਤੂ ਦੀਪਤੀ
- ਕੰਗਾਰੂ ਕੇਅਰ: ਨਵਜਾਤਾਂ ਲਈ ਵਰਦਾਨ -ਡਾ. ਗੁਰਦੇਵ ਚੌਧਰੀ
- ਬਾਰਡਰ ਲਾਈਨ ਪਰਸਨੈਲਿਟੀ ਡਿਸਆਰਡਰ -ਡਾ. ਗੁਲਬਹਾਰ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ
- ਜੋੜਾਂ ਦੇ ਦਰਦ ਯੂਰਿਕ ਐਸਿਡ 'ਤੇ ਰੱਖੋ ਨਜ਼ਰ -ਡਾ. ਦਿਲਬੰਸ ਸਿੰਘ ਪੰਧੇਰ
- ਯੂਰੀਨਰੀ ਬਲੈਡਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਕਰੋ ਬਚਾਅ -ਡਾ. ਰਘੁਵਿੰਦਰ
- ਸਿਹਤ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਦੀ ਨਹੀਂ -ਡਾ. ਰਾਜਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ
- ਕੰਜਕਟੀਵਾਈਟਿਸ ਤੋਂ ਰਹੋ ਸਾਵਧਾਨ -ਡਾ. ਨਵਨੀਤ ਗਰਗ
- ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਤੋਂ ਡਰੋ ਨਹੀਂ -ਡਾ. ਨਵੀਨ ਚਿਤਕਾਰਾ
- ਦਿਲ ਦੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ -ਡਾ. ਕਪਿਲ ਗੁਪਤਾ
- ਡਾਇਬਟੀਜ਼: ਸਿਹਤਮੰਦ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀਏ -ਡਾ. ਐਸ ਪੀ ਐਸ ਗਰੋਵਰ
- ਸਾਇਨਸ ਦੇ ਵਾਰ ਕਰੋ ਬੇਕਾਰ -ਡਾ. ਸੰਜੀਵ ਸ਼ਰਮਾ
- ਸਰਵਾਈਕਲ : ਕਿਵੇਂ ਬਚੀਏ -ਡਾ. ਅਨਮੋਲ ਗੁਲਾਟੀ
- ਕੰਪਿਊਟਰ ਤੇ ਯੋਗਾ -ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ
- ਪੇਟ ਦੀ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ -ਡਾ. ਅਮਿਤ ਸਿੰਗਲ
- ਨੀਮ-ਹਕੀਮ ਦੇ ਚੱਕਰ 'ਚ ਫਸ ਰਹੇ ਨੌਜਵਾਨ -ਡਾ. ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਦੀਪਤੀ
- ਦੰਦ ਰਹਿਣ ਚਮਕਦੇ -ਡਾ. ਸਿੰਮੀ ਖਨੇਜਾ
- ਜਦ ਸਾਲ 40ਵਾਂ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ -ਡਾ. ਸੰਦੀਪ ਜੁਨੇਜਾ
- ਸੀ.ਓ.ਪੀ.ਡੀ. 'ਚ ਰੱਖੋ ਸਾਵਧਾਨੀਆਂ -ਡਾ. ਐੱਚ.ਜੇ. ਸਿੰਘ
- ਅੱਲ੍ਹੜ ਉਮਰ 'ਚ ਕਿਲ ਮੁਹਾਸੇ -ਡਾ. ਰਜਤ ਛਾਬੜਾ
- ਟੀ.ਬੀ. ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ -ਡਾ. ਅਜੇ ਯਾਦਵ
- ਪ੍ਰੋਸਟੇਟ ਕੈਂਸਰ -ਡਾ. ਰਾਜੇਸ਼ ਅਗਰਵਾਲ
- ਸਿਹਤ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਗ਼ੁੱਸਾ -ਡਾ. ਸੁਮੇਸ਼ ਹਾਂਡਾ
- ਹਾਰਟ ਅਟੈਕ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚੀਏ?
- ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਪੋਲ ਖੋਲਦੀ ਬਾਇਓਪਸੀ -ਡਾ. ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
- ...ਜੇ ਹੋਵੇ ਟੈਨਸ਼ਨ -ਡਾ. ਸੰਦੀਪ ਗੋਇਲ
- ਯੋਗ ਨਾਲ ਪਾਓ ਦਹਿਸ਼ਤ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ -ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ
- ਬਣੋ ਬਿਹਤਰ ਮਾਪੇ -ਡਾ. ਗੁਰਦੇਵ ਚੌਧਰੀ
- ਸਿਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ -ਡਾ. ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਦੀਪਤੀ
- ਸਿਜ਼ੇਰੀਅਨ: ਕਿੱਥੇ ਖੜੇ ਅਸੀਂ -ਡਾ. ਸੋਨੀਆ ਕੰਬੋਜ
- ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਤੇ ਕਿਡਨੀ ਰੋਗ -ਡਾ. ਸੋਨੀਆ ਕੰਬੋਜ
hari singh
ਤੁਸੀ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਜੀ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਜੀ